NGA ANITA LIKMETA
Nëse e paraqisnim erën digjitale në të cilën jetojmë si një fresk alegorik të një progresi shoqëror-ekonomik ku lëndët STEM janë në qendër të skenës, figurat femërore do të përfaqësonin lëndë që në fakt mbeten prerogativë e burrave. Por pasi që nuk jetojmë më në kohë kur figurat femërore përdoren për të vizatuar afreske alegorike të dijes njerëzore, ndoshta do të ishte mirë të përdornim energjitë tona për të përhapur një ndërgjegjësim më të madh në lidhje me çfarë është në lojë kur bëhet fjalë për zgjedhjen e rrugës së studimit.
Por për të mbështetur metaforën me numra, mjafton të mendojmë se, në vitin 2021, rreth 4,3 milion studentë (meshkuj) u diplomuan në arsimin e tretë në BE. Nga këta, në fusha si inxhinieria, prodhimi dhe ndërtimi, 73,1% ishin meshkuj. Në kundërshtim, sektorë si shëndetësia dhe mirëqenia kanë parë një dominim femëror, me 72,1% të vajzave të diplomuar.
Interesante është si, në epokën më të lëngshme të historisë, ende zgjedhim rrugën tonë të studimit sipas atij që pritet nga identiteti ynë gjinor, pra kujdes dhe pritje për gratë, ndërsa lëmë në burrë rolin e farkëtarit, të atij që ndërton, që shpik, që projekton dhe zhvillon botën.
Nëse ky është e vërtetë, dhe është, besoj se ka ardhur koha për të përqendruar fjalën feministe (për aq sa ende ekziston vërtet një) në këtë, sepse, siç është e qartë, gjithçka tjetër do të vijë nga vetja.
Me fjalë të tjera, duhet t’u shpjegohet vajzave se ekziston një dhomë e butonave, ose tastave nëse preferoni, ku do të duhej të mund të uleshin, ndoshta në vend të një burri, nëse do të donin vërtet të caktonin të ardhmen. Në fund të fundit, në botën digjitale të asgjësë (për ta thënë me Byung-Chul Han), teknika është art, në kuptimin etimologjik (latinishtja, siç dihet, përkthen greqishten: atë që bëhet me duar) dhe në atë kuptim metaforik për të cilin teknika është tashmë mjet për të transmetuar edhe papërtesinë e asaj bote emocionale që do të donte (nëse është ose jo një stereotip nuk më takon mua ta vendos) veçanërisht e ndjenja femërore.
Gjej të bukur të studiojë pianon dhe me të vërtetë më vjen keq që nuk di ta luaj, por mendoj se midis cilësive të dobishme për një vajzë, edhe nëse nga një familje e mirë, përveç pianos, do të ishte mirë të mësojë të programojë në Java.
